நாகர்கோவில் டூ மார்த்தாண்டம் – 1 (Nagarkovil To Marthandam)

நாகர்கோவில் டூ மார்த்தாண்டம்!

வணக்கம் நண்பர்களே!

என் வாழ்க்கையே கிடைத்த ஒரு உண்மையான நிகழ்வை இங்கே எழுதுகிறேன்! ஏதோ எனக்கு இந்த நிகழ்வை கதையாய் எழுத தோன்றியது. படித்து உங்கள் கருத்தை [email protected]யில் அல்லது @kosaqshi என்னும் டெலிகிராம்யில் சொல்லுங்கள்!

காம வார்த்தைகளை குறைத்து அழகாய் காதலோடு எழுதுகிறேன்.
கள்ள காதலை சொல்வதிலும் ஒரு அழகு வேண்டும் அல்லவா?

காதலை விட இவ்வுலகில் வேறென்ன அழகுண்டு? உண்டு!!
காமே இவ்வுலகின் பேரழகு! பேரின்பம்! பெருமகிழ்ச்சி!

வாருங்கள் உங்களை அந்த காம காதலுக்கு அழைத்து செல்கிறேன் மீண்டும்.

அன்று மாலை 7 மணி அளவில் நான் வேலை முடிந்து வீடு கிளம்ப நாகர்கோவில் பேருந்து நிலையம் வந்தேன். அன்று ஒரு தலைவரின் வருகை காரணமாக கடும் போக்குவரத்து நெருசலாக இருந்தது. நீண்ட நேரமாக பேருந்துக்காக காத்திருந்து காத்திருந்து களைத்து போனேன்.

நீண்ட நேர காத்திருபிற்க்கு பின் ஒரு செந்நிற பேருந்து ஒன்று மெல்ல மெல்ல வருவதை கண்டேன். ஆம்! கேரளத்து வண்டி, அப்பட! வண்டி வந்து விட்டது என்று திருவனந்தபுரம் செல்லும் வண்டியில் ஏறினேன்.

பேருந்து சற்று கூட்டமாக இருந்ததால் இருக்க இடம் கிடைக்காமல் நின்று கொண்டிருந்தேன். பேருந்து சில நிறுத்தங்கள் தாண்டியதும் கடும் கூட்ட நெருசல் ஆனது. அந்த நெருசலில் சிக்கி தவித்துகொண்டு நின்ற எனக்கு ஒரு மல்லி பூவின் வாசனை என் சுவாச குழாயில் புகுந்து என் மூளையில் குடியேறியது. இங்கிருந்து இவ்வளவு அழகான வாசனை என்று சற்று திரும்பி பார்த்தேன்.

அங்கே என் முதுகில் ஒரசியபடி ஒரு அழகு மங்கை என் அருகில் நெருக்கமாக நின்று கொண்டிருந்தாள். மிக நெருக்கமாக!

அஹாங்! அது மல்லி பூவின் வாசனை இல்லை, பெண்மை கலந்த மல்லிகையின் வாசனை என்றுணர்ந்தேன். கதைக்காக சொல்லவில்லை, உண்மையாக பேரழகு! புதிதாய் திருமணம் ஆன பெண்ணின் உடலில் ஒரு கதகதப்பும், அழகும், கவர்ச்சியும் தெரியும் அல்லவா? அப்படி தான் அவளை பார்த்ததும் தோன்றியது.

கொஞ்சம் ஆவலாய் அவளை பார்த்தேன். 30 வயதுக்குள் இருப்பாள்! திருமணம் ஆகி இருந்தாள், இருந்தும் அவள் அழகு என்னை தடுமாற செய்தது. நீல நிற பட்டு புடவை அணிந்து தலை நிறைய பூவும் வைத்திருந்தாள். ஏதோ திருமண நிகழ்வுக்கு சென்று வீடு திரும்புகிறாள் என்று நினைத்து கொண்டேன். சந்தன நிற மேனியும், கவர்ச்சியான தேகத்திர்க்கும் சொந்தகாரியாய் இருந்தாள்.

அவள் அழகில் நான் மயங்கி நிற்க, போய் கொண்டே நின்ற பேருந்து சட்டென்று ப்ரேக் அடித்து நின்றது. எல்லோரும் முன்னால் எட்டி பார்க்க சாலை முழுதும் நீண்ட வரிசையில் வாகனங்கள் காத்து நின்றது. நீண்ட தொலைவில் ஒரு மாநாடு நடந்தது கொண்டு இருந்தது. ஆம்! நான் கதையின் ஆரம்பத்தில் சொன்ன தலைவனின் மாநாடு தான்.

முன்னால் நின்ற போக்குவரத்து நெரிசலை பார்த்த பேருந்து பயணிகள் எல்லாம் “ஏற்கனவே பஸ் லேட், இனி எப்போ வீடு போய் சேர்வது என்று அலட்டி கொண்டே முணுமுணுத்தார்கள். நான் மட்டும் சந்தோசபட்டேன். எனக்கு அந்த பேரழகியுடன் நிற்கும் நேரம் அதிகரிக்க போவதை நினைத்து. கூட்டத்தை எனக்கு சாதகமாக்கி மேலும் அவள் அருகில் நெருங்கி நின்றேன்.

அவள் பின்முற மேடுகளை பார்த்தேன். அவள் வயதுக்கு ஏற்ற அளவான பின்புற அழகு! அதை தொட்டு தடவி பார்க்க என் மனம் துடித்தது. தொட்டால் தர்ம அடி விழும் என்பதை என் மூளை அறிந்திருந்தது. என்னை நானே கட்டுபடுத்தி கொண்டேன். ஆனால் பாவம், என்னால் என் கையை தானே கட்டுபடுத்த முடிந்ததே தவிர என் ஆண்மையை இல்லை.

என் ஆண்மை தடுமாறி என்னையும், என் புத்தியும் தாண்டி என் இதயத்தின் இரக்கமற்ற பேச்சை கேட்டு அவள் பின்புற மேடுகளில் மோதியாது. அவள் பின்னழகின் கதகதப்பை என் முன் குறி உணர்ந்தது. பார்க்க வயதிற்கு ஏற்ற அளவான பின்புற வடிவமாக தெரிந்தாலும் சற்று தழைத்து சதை வைத்த மேடுகள் என்பதை என் ஆண் குறி மோதிய உணர்வில் நான் தெரிந்து கொண்டேன்.

தழைத்து வளர்ந்த ஒரு பெண்ணின் பின்புற அழகில் ஒரு ஆண் குறி மோதும் போது இவ்வளவு இன்பம் என்பதை உணர்ந்த என்னால் அவளிடம் இருந்து நகரவே மனமில்லை. அப்படியே அவள் பின்னால் நெருங்கி நின்று என் ஆண்மையை அவள் பின் புறத்தில் முத்தமிட வைத்தேன்.

என் ஆண்மை எழும்பி அவள் மேடுகளில் மோதி அதன் இடுக்கில் நுழைய துடித்தது. நான் லேசாக என் இடுப்பை அசைத்து என் குறியை சரியாக அவள் மேடுகளின் இடுக்கில் வைத்து அழுத்தம் கொடுத்தேன்.

சட்டென்று திரும்பி என்னை பார்த்தாள்!

அவள் பார்த்த பார்வையில் என் இதயம் வந்தேபாரத் ரயிலின் வேகத்தில் துடித்தது. பயந்து போய் தொடைகள் நடுங்க சற்று விலகி கொண்டேன். டேய் ரஞ்சித்? என்னடா பண்ண பார்த்த? இப்போ கூட்டத்தோடு உன்னை சாயம் போட்டிருபார்களே? நல்ல வேளை முறைபோடு நிறுத்திவிட்டாள். தப்பித்து விட்டாயடா ரஞ்சித் நீ” என்று என்னை நானே தேற்றி கொண்டேன். ஆம் கதையில் என் கற்பனை பெயர் ரஞ்சித்.

பயம் தீர்ந்து பெருமூச்சு விட்டு நான் அவளிடம் இருந்து ஒரு இஞ்சு இடைவெளி விட்டு நின்றுகொண்டேன். தெரியாமல் கூட என் மேனி அவள் மேல் மோதாமல் கவனமாய் பார்த்து கொண்டேன். ஆனால் ஆச்சரியம் அவள் என் அருகே நெருங்கி நெருங்கி வந்தாள். என் பயம் அவளிடம் கொஞ்சம் கூட நெருங்க மறுத்து விலகி கொண்டே இருந்தது. அவள் அதை புரிந்து கொண்டிருப்பாள் போல்.

ஆம்! உண்மையில் அவள் என்ன பார்த்து முறைக்க எல்லாம் இல்லை, பின்னால் நின்று தன் மேடு பள்ளங்களில் விளையாடும் அந்த மன்மதன் யார் என்று பார்க்க தான் திரும்பி பார்த்திருக்கிறாள். பாழாய் போன என் மனம் தான் பயந்து துடித்திருகிறது.

என் பயத்தை புரிந்து கொண்ட அவள் லேசாக என் பக்கம் அவள் முகத்தை திருப்பி போய் புன்னகை ஒன்றை தந்தாள். அவள் தந்த புன்னகை என் இதயத்தில் பட்டாம் பூச்சிகள் பறக்க செய்தது. வண்ணங்கள் கொண்ட காதல் பட்டாம் பூச்சிகள்.

என் மனதில் இருந்த பயம் போய் தைரியம் வர, நான் அவளுடன் மீண்டும் சேர்ந்து நின்றேன். அவள் உடலோடு என் உடலை ஒட்டி வைத்து. அவளும் அலட்டி கொள்ளாமல் அனுமதித்து நிற்க என் ஆண்மை என்னை மீறி எழும்பி நின்று நடனமாடியது. அவள் பின்புற பரிசங்களில் முட்டி மோதி நடனம் ஆடி கொண்டு நின்ற என் ஆண் குறியை நான் அவள் பருத்து விரிந்த பின்புற பரிசங்களில் வைத்து அழுத்தி இன்பம் கண்டேன்.

பின் என் இடுப்பை லேசாக அசைத்து என் குறியை சரியான அவள் பின்புற மேடுகளின் இடுக்கில் வைத்து அழுத்தி கொண்டேன். அவள் இடுக்கின் பிளைவுகள் என் ஆண் குறியின் வழியே என்னால் உணர முடிந்தது. அந்த உணர்வு என்னை மேலும் சூடு ஏற்றியது.

எவ்வளவு தான் காமம் துடித்து எழும்பி கொண்டாலும் அந்த பப்ளிக் பேருந்தில் முன் பின் தெரியாத பெண்ணிடம் எப்படி மேலும் சேட்டைகள் செய்ய முடியும்? என்று எண்ணி கொண்டே எல்லை மீறாமல் என்னை நானே அடக்கி கொண்டேன்.

இதன் நடவே அந்த மாநாடு முடிந்து பேருந்து மெல்ல மெல்ல முன்னே நகர்ந்து கொண்டு இருந்தது. மெல்ல நகர்ந்த காரணத்தால் டிரைவர் பேருந்தை மெல்ல மெல்ல நகர்த்தவே நேர்ந்தது. அதனால் அடிக்கடி பிரேக்க்கும் அடித்தார்.

அவர் அடிக்கும் பிரேக்களை எனக்கு சாதகமாக்கி கொண்டு நான் அவள் மேல் இடித்து கொண்டேன். இடித்து இடித்து அவள் மேல் உரசினேன். உடல்கள் இடித்து கொள்கையில் என் குறியும் அவள் மேடும் அழுத்தமாக இடித்து கொண்டது. அந்த இன்பம் எனக்கு பிடித்திருந்தது!

அவளுக்கும் பிடித்திருக்கும்!

இல்லை என்றால் இந்நேரம் என்னை விட்டு விலகி இருப்பாளே.

அவளிடம் கிடைத்த இன்பத்தில் காமம் தலைக்கேறி அவளிடம் என்னென்னமோ லீலைகள் செய்ய மனம் துடிதாலும் அந்த இடத்தில் இதற்கு மேல் எதுவும் செய்ய முடியாது என்பது தான் உண்மை. கூட்ட நெரிசலில் அவள் மேல் நான் அணைந்து நெருங்கி நிற்பதை யார் பார்த்தாலும் தவறாய் எடுக்க மாட்டார்கள்.

ஆனால் என் கை ஏதும் அவள் மேல் படர்வதை பார்த்தால் நிச்சயம் பார்ப்பவர் கண்களுக்கு புரிந்து விடும் என்பதாலே என்னை அடக்கி கொண்டே. அவளும் அவள் பின்புற அழகை அடிக்கடி என் ஆண்மையில் இடித்து மோதி கொண்டாளே தவிர அதை தாண்டி வேறேதும் காட்டி கொள்ளவில்லை.

சற்று நேரம் தாண்டியதும் தக்கலை நிறுத்தம் வர சில பேர் இறங்கி கூட்டம் சற்று குறைந்தது. என் அருகில் இருந்த இருக்கையில் இருந்து ஒருவர் எழும்பி போக நான் அங்கே உக்கர்ந்தேன்? வேறென்ன வழி இனி? கூட்டம் தான் குறைந்து விட்டதே, இனி சேட்டைக்கு என்னால் எங்கே வழி?

கிடைத்த இன்பம் போதும் என்று என்னை நானே தேற்றிகொள்ள அவள் சட்டென்று என் அருகில் வந்து நின்று அவள் தோள் பையை கழட்டி என்னிடம் “இத வச்சிருபீங்களா?” என்று கேட்க புன்னகையோடு அதை வாங்கி என் மடியில் வைத்து கொண்டேன்.

பின் மெல்ல நிமிர்ந்து அவளை பார்க்க என்னை மேலும் கிறங்கடித்து விட்டாள்.

ஆம்! அவள் கனிகளை கண்டேன்!!

அவள் ஒரு கை என் தலைக்கு பின்னால் இருக்கையிலும் இன்னொரு கை மேலே கம்பியும் பிடித்து கொண்டு நின்றாள். என் தலைக்கு பின்னால் இருக்கையில் அவள் பிடித்திருந்த கையின் இடையே நான் அவள் கனிகளை கண்டேன். என் முகத்திற்கு மிக அருகில் அவள் கனிகள் பூத்து மலர்ந்திருந்தது. அப்படியே என் தலையை இருக்கையில் சாய்த்து கொண்டு அவள் மாங்கனிகளில் என் பார்வையை படறவிட்டேன்.

நான் சாய்ந்து அமர்ந்த போது என் தலை அவள் பிடித்திருந்த கை மேல் பட்டது. அவளும் கையை எடுத்து கொள்ளவில்லை, நானும் என் தலையை எடுத்து கொள்ளவில்லை. அப்படியே சாய்ந்து அமர்ந்து அவள் மாங்கனிகளில் மயங்கி போனேன்.

அவள் கனிகள் நன்றாக வளர்ந்து வளர்ச்சி அடைந்திருந்தது!
பழுத்த மாம்பழம் போல் அழகான தோற்றம்!
பருமம் கொஞ்சம் அதிகம் என்பதால் நல்ல வட்டமாக காட்சி அளித்தது!

சிறையில் அடைத்த பறவை வெளிவர துடிப்பது போல் அவள் ஜாக்கெட் உள்ளே முட்டி மோதி கொண்டு இருந்தது.
கொஞ்சம் விட்டால் ஜாக்கெட்யை கீறி கொண்டு வெளியே துள்ளி குதித்துவிடும் என்பது போல் இருந்தது.
ஏற்கனவே ஜாக்கெட்யில் முட்டி மோதி சில நூல்கள் லேசாக விடுபட்டு இருந்தது.

இவை எல்லாம் ரசித்து பார்க்க எனக்குள் ஒரு அழகான உணர்வை தந்தது.

அவள் பின்னல் நின்றவர்கள் அவளை நெருக்க நெருக்க அவள் மேலும் என் அருகே நெருங்கி வந்தாள். அவள் மாங்கனி இப்போது என் முகத்திற்கு மிக அருகில். நான் அதில் முத்தம் ஒன்று கொடுத்தாலும் பக்கத்தில் இருக்கும் யாருக்கும் தெரியாது. அந்த அளவுக்கு என் அருகில் அவள் நெருங்கி விட்டாள்.

இதா என் மாங்காவை பறித்து சாப்பிடு சாப்பிடு என்று அவள் கொண்டு வந்து நீட்டுவது போல் உணர்ந்தேன்.
சத்தியமாக சொல்றேன் அவள் மார்பில் முத்தம் ஒன்றை பதித்திருக்கலாம். அவளும் ஒன்று சொல்லிருக்க மாட்டாள், யாருக்கும் தெரிந்திருக்கவும் செய்யது.

இருந்தும் என் இதயத்தில் ஏதோ பயம் ஒன்று அடித்து கொள்ள அந்த பயம் என்னை தடுத்து கொண்டது.
அவள் பருத்த கலசத்தில் முத்தமிட வாய்ப்பு இருந்தும் நான் முத்தமிடவில்லை.

பேருந்து அழகிய மண்டபம் வந்தடைந்ததும் என் அருகில் தூங்கி கொண்டிருந்த பெரியவர் ஒருவர் இறங்கி சென்றார். உடனே நான் நகர்ந்து உக்கந்து அவளுக்கு இடம் கொடுத்தேன். அவளும் யோசிக்காமல் என் அருகில் உடனே அமர்ந்து கொண்டாள். தள்ளி எல்லாம் அமரவில்லை அவள்.

ஏதோ தெரிந்த ஆணிடம் அமர்வது போல் என் தோளோடு தோள் சேர்த்து அமர்ந்து கொண்டாள். அமர்ந்தவள் என் மடியில் இருந்த அவள் தோள் பையை வாங்கி கொண்டு என் முகம் பார்த்து புன்னகைத்து கொண்டே “thanks” என்றாள்.

நானும் புன்னகைத்து கொண்டே “எங்க போறீங்க?” என்று கேட்க “மார்த்தாண்டம்” என்றாள். “நானும் மார்த்தாண்டம் தான்” என்றேன். “Trafficயால ரொம்ப லேட் ஆகிடுச்சு, மார்த்தாண்டம்ல இருந்து இப்போ பஸ் இருக்குமா?” என்று அவள் கேட்க.

“இப்போ இருக்கிறது கஷ்டம் தான். எங்கே போனும் உங்களுக்கு?” என்று கேட்டேன். அவள் “அருமனை” என்றாள். “ஆட்டோ இருக்கும், புடிச்சு போங்க” என்றேன் நான். “ஐயோ! 500, 1000 கேட்டு புடுவான்” என்றாள். இருவரும் அப்படியே பேசி கொண்டே பயணித்தோம்.

பேசிக்கொண்டே நான் மெல்ல என் காலை நகர்த்தி அவள் காலில் தொட்டு சேர்த்து வைத்தேன். என் தொடையும், அவள் தொடையும் ஒட்டி அமர்ந்தது.

உடல்கள் உரசி கொள்ளும்போது எனக்கு இருக்கும் உணர்வு தானே அவளுக்கும் இருக்கும்? நிச்சயமாக!
அவளும் அந்த உணர்வுகளை அனுபவித்து கொண்டு தான் இருந்தாள்.

இப்போது நான் என் கைகளை நீட்டி அவள் மாங்கனிகளை பறித்து விட்டால் யாருக்கும் தெரியாது. மிக சரியான வாய்ப்பு! அவள் மாங்காவை பிடித்து பறித்துவிடு என்று உள்ளம் துடித்தது, பயம் தடுத்தது!

தொடரும்…..!

ஒரே பாகமாக எல்லாம் எழுதிவிட்டால் சுவாரசியம் ஏது? நான் அவள் மாங்கனிகளை பறித்து விளையாடுனேன? இல்லை பயந்தே பயணத்தை முடித்தேனா? காத்திருங்கள்!

காம இல்லாத வாழ்கையில் இன்பம் இல்லை! அந்த காமத்தை காதலோடு பெற்று கொண்டால் அதுவே இவ்வுலகின் பேரின்பம் என்பேன் நான்.!

என்னை விரும்பும் பெண்கள் என்னை [email protected]யில் அல்லது @kosaqshi டெலிகிராம்யில் அல்லது @kosaqshi இன்ஸ்டாவில் தொடர்பு கொள்ளுங்கள்.

என் ஆசை காதல் நாயகிக்காக நீண்ட நாட்களாக காத்திருக்கிறேன்…. இந்த கதையின் ரசிகையாவது கிடைப்பாள் என்னும் நம்பிக்கையில்!!